การแก้ไขปัญหาการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศด้วยการจัดการดินในการเกษตรอย่างยั่งยืน (ปีที่ 2)

คาร์บอนในดินเป็นตัวชี้วัดสำคัญตัวหนึ่งของความอุดมสมบูรณ์ของดิน ปริมาณคาร์บอนในดินยังมีความเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงปริมาณของไนโตรเจนในดิน การกักเก็บคาร์บอนในดินและการปล่อยแก๊สเรือนกระจกจึงเกี่ยวกับพลวัตของทั้งคาร์บอนและไนโตรเจน โครงการพัฒนาเครือข่ายวิจัยนานาชาติด้านการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและดินในการเกษตรเขตร้อน ภายใต้โปรแกรมวิจัยการแก้ไขปัญหาการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศด้วยการจัดการดินในการเกษตรอย่างยั่งยืน จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เพิ่มความเข้าใจในความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการดินกับอัตราการ mineralization ของคาร์บอนและไนโตรเจนในดิน อัตราการกักเก็บคาร์บอนในดิน และอัตราการปล่อยแก๊สเรือนกระจก (CO₂ และ N₂O) จากดินการเกษตรในประเทศไทย (2) จำลองการเปลี่ยนแปลงการกักเก็บคาร์บอนในดินและการปล่อยแก๊สเรือนกระจกจากดิน รวมถึงความเป็นไปได้ในการปรับแก้แบบจำลองเพื่อให้สามารถจำลองและประเมินศักยภาพการการกักเก็บคาร์บอนและการปล่อยแก๊สเรือนกระจกจากดินการเกษตรของไทย (3) ประเมินศักยภาพการเพิ่มการกักเก็บคาร์บอนและการลดการปล่อยแก๊สเรือนกระจกจากแนวทางการจัดการพื้นที่เกษตรในประเทศไทย และ (4) พัฒนานักวิจัยไทยรุ่นใหม่ผ่านกิจกรรมเครือข่ายความร่วมมือนานาชาติ การศึกษาได้ดำเนินการในแปลงวิจัยภาคสนามระยะยาวของกรมวิชาการเกษตร ซึ่งตั้งอยู่ที่ศูนย์วิจัยและพัฒนาเมล็ดพันธุ์พืชลพบุรี จังหวัดลพบุรี (ปลูกข้าวโพด) และศูนย์วิจัยพืชไร่ระยอง จังหวัดระยอง (ปลูกมันสำปะหลัง) แปลงทดลองทั้งสองพื้นที่มีการจัดการที่แตกต่างกันด้วยการไถ/ไม่ไถ การใช้ปุ๋ย/วัสดุอินทรีย์ และการใช้ปุ๋ยเคมี เป็นระยะเวลามากกว่า 40 ปี

    โครงการนี้ เป็นการดำเนินงานในปีที่ 2 เนื่องด้วยสถานการณ์การระบาดของ COVID-19 ตลอดระยะเวลาของโครงการในปีที่ 1 ทำให้การศึกษาวิจัยภาคสนามและการทดลองในห้องปฏิบัติการมีข้อจำกัด ซึ่งในปีที่ 2 นี้ นอกจากการทำวิจัยในประเด็นที่ล่าช้าจากปีที่ 1 แล้ว ก็ยังจำเป็นต้องดำเนินการตามแผนของปีที่ 2 เดิม ให้สามารถบรรลุวัตถุประสงค์และผลลัพธ์ของโครงการวิจัยภาพรวม ที่วางแผนไว้ให้เสร็จสิ้นภายในระยะเวลา 3 ปี

คาร์บอนในดินเป็นตัวชี้วัดสำคัญตัวหนึ่งของความอุดมสมบูรณ์ของดิน ปริมาณคาร์บอนในดินยังมีความเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงปริมาณของไนโตรเจนในดิน การกักเก็บคาร์บอนในดินและการปล่อยแก๊สเรือนกระจกจึงเกี่ยวกับพลวัตของทั้งคาร์บอนและไนโตรเจน โครงการพัฒนาเครือข่ายวิจัยนานาชาติด้านการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและดินในการเกษตรเขตร้อน ภายใต้โปรแกรมวิจัยการแก้ไขปัญหาการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศด้วยการจัดการดินในการเกษตรอย่างยั่งยืน จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เพิ่มความเข้าใจในความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการดินกับอัตราการ mineralization ของคาร์บอนและไนโตรเจนในดิน อัตราการกักเก็บคาร์บอนในดิน และอัตราการปล่อยแก๊สเรือนกระจก (CO₂ และ N₂O) จากดินการเกษตรในประเทศไทย (2) จำลองการเปลี่ยนแปลงการกักเก็บคาร์บอนในดินและการปล่อยแก๊สเรือนกระจกจากดิน รวมถึงความเป็นไปได้ในการปรับแก้แบบจำลองเพื่อให้สามารถจำลองและประเมินศักยภาพการการกักเก็บคาร์บอนและการปล่อยแก๊สเรือนกระจกจากดินการเกษตรของไทย (3) ประเมินศักยภาพการเพิ่มการกักเก็บคาร์บอนและการลดการปล่อยแก๊สเรือนกระจกจากแนวทางการจัดการพื้นที่เกษตรในประเทศไทย และ (4) พัฒนานักวิจัยไทยรุ่นใหม่ผ่านกิจกรรมเครือข่ายความร่วมมือนานาชาติ การศึกษาได้ดำเนินการในแปลงวิจัยภาคสนามระยะยาวของกรมวิชาการเกษตร ซึ่งตั้งอยู่ที่ศูนย์วิจัยและพัฒนาเมล็ดพันธุ์พืชลพบุรี จังหวัดลพบุรี (ปลูกข้าวโพด) และศูนย์วิจัยพืชไร่ระยอง จังหวัดระยอง (ปลูกมันสำปะหลัง) แปลงทดลองทั้งสองพื้นที่มีการจัดการที่แตกต่างกันด้วยการไถ/ไม่ไถ การใช้ปุ๋ย/วัสดุอินทรีย์ และการใช้ปุ๋ยเคมี เป็นระยะเวลามากกว่า 40 ปี

    โครงการนี้ เป็นการดำเนินงานในปีที่ 2 เนื่องด้วยสถานการณ์การระบาดของ COVID-19 ตลอดระยะเวลาของโครงการในปีที่ 1 ทำให้การศึกษาวิจัยภาคสนามและการทดลองในห้องปฏิบัติการมีข้อจำกัด ซึ่งในปีที่ 2 นี้ นอกจากการทำวิจัยในประเด็นที่ล่าช้าจากปีที่ 1 แล้ว ก็ยังจำเป็นต้องดำเนินการตามแผนของปีที่ 2 เดิม ให้สามารถบรรลุวัตถุประสงค์และผลลัพธ์ของโครงการวิจัยภาพรวม ที่วางแผนไว้ให้เสร็จสิ้นภายในระยะเวลา 3 ปี