การศึกษาอันตรกิริยาระหว่างผู้สูงอายุกับหุ่นยนต์ขณะเฝ้าระวังสุขภาพที่บ้าน

เทคโนโลยีเพื่อการอำนวยความสะดวก (Assistive Technology) หลายประเภท เช่น โทรศัพท์ไร้สาย สมาร์ทโฟน อินเตอร์เน็ต สื่อสังคม (Social Media) เกมส์ และ อุปกรณ์สนับสนุนอื่น ๆ (Supportive Devices) ได้นำมาใช้เพื่อส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่เพียงลำพัง แต่เทคโนโลยีเหล่านี้ถูกเลือกใช้โดยผู้ใช้งานเอง (Voluntary Participation) ซึ่งถ้าผู้สูงอายุไม่ใช้งาน เทคโนโลยีเหล่านี้จะไม่สามารถกระตุ้นหรือมีการแทรกซึมเข้าไปในชีวิตประจำวันของผู้สูงอายุเพื่อทำให้ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้ ในขณะที่เทคโนโลยีขั้นสูง เช่น หุ่นยนต์และระบบอัตโนมัติ มีศักยภาพที่จะพัฒนาให้สามารถเข้าถึงผู้ใช้งานด้วยการทำงานเชิงรุกและร่วมเป็นส่วนหนึ่งของการใช้ชีวิตประจำวันได้ อย่างไรก็ตาม หุ่นยนต์และระบบอัตโนมัติยังไม่ได้ถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายในชีวิตประจำวันของคนไทยโดยเฉพาะผู้สูงอายุ จึงควรมีการศึกษาเพิ่มเติมให้ได้มาซึ่งความรู้ความเข้าใจถึงการนำไปใช้ (Usability) การยอมรับ (Acceptance) การให้ความร่วมมือ (Collaboration) และ ความผูกพัน (Engagement) ของผู้สูงอายุต่อหุ่นยนต์และระบบอัตโนมัติ เพื่อเพิ่มโอกาสและความสำเร็จของการนำหุ่นยนต์และระบบอัตโนมัติไปใช้ส่งเสริมให้ผู้สูงอายุสามารถอยู่ในสังคมได้โดยมีคุณภาพชีวิตที่ดีทั้งทางกาย สมอง และ อารมณ์ (Physical, Cognitive, and Emotion Abilities) โครงการวิจัยนี้มุ่งหวังศึกษาอันตรกิริยาระหว่างผู้สูงอายุกับหุ่นยนต์ในขณะเฝ้าระวังสุขภาพที่บ้าน เพื่อศึกษาการยอมรับการใช้งานจากผู้สูงอายุและครอบครัวผู้ดูแล เพื่อให้การพัฒนาหุ่นยนต์ช่วยดูแลสุขภาพผู้สูงอายุเป็นไปในทิศทางที่ตรงกับความต้องการของผู้ใช้งาน