การพัฒนาจุดต่อเสา-เสาคอนกรีตหล่อสำเร็จแบบสลักเกลียว
Conference proceedings article
ผู้เขียน/บรรณาธิการ
กลุ่มสาขาการวิจัยเชิงกลยุทธ์
รายละเอียดสำหรับงานพิมพ์
รายชื่อผู้แต่ง: วศิน พงศ์ไพบูลย์สิริ เเละ ชูชัย สุจิวรกุล
ปีที่เผยแพร่ (ค.ศ.): 2023
หน้าแรก: STR20-1
หน้าสุดท้าย: STR20-8
URL: https://conference.thaince.org/index.php/ncce28/article/view/2212
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาจุดต่อเสา-เสาคอนกรีตหล่อสำเร็จแบบสลักเกลียว โดยได้นำระเบียบวิธีการไฟไนต์เอลิเมนต์ (Finite Element Method; FEM) มาประยุกต์ใช้ในการออกแบบจุดต่อ การศึกษามุ่งเน้นไปที่การหาขนาดชิ้นส่วนจุดต่อที่เหมาะสมจากวัสดุที่หาได้ทั่วไปตามท้องตลาด การออกแบบจุดต่อจะถูกพัฒนาขึ้นเพื่อรองรับเหล็กยืนในเสา 3 ขนาดคือ DB12 DB16 และDB20 (ชั้นคุณภาพ SD40) การศึกษาเริ่มจากการใช้สมการอย่างง่ายเพื่อกำหนดขนาดของชิ้นส่วนก่อนทำการสร้างแบบจำลองคอมพิวเตอร์ทางไฟไนต์เอลิเมนต์ โดยแบบจำลองจะประกอบด้วย 5 ชิ้นส่วน ได้แก่ 1. เหล็กทาบ (Splice bar) 2. รอยเชื่อม 1 (Weld 1) 3. เหล็กแผ่นตั้ง (Plate) 4. รอยเชื่อม 2 (Weld 2) และ 5. เหล็กแผ่นฐาน (Base plate) จากนั้นทำการกำหนดเงื่อนไขของแรงและจุดรองรับให้กับแบบจำลองเพื่อศึกษาพฤติกรรมของจุดต่อขณะรับแรงดึงผ่านกระบวนการวิเคราะห์ไฟไนต์เอลิเมนต์แบบเชิงเส้นและไม่เชิงเส้น
การวิเคราะห์ไฟไนต์เอลิเมนต์จะช่วยให้ทราบถึงปริมาณหน่วยแรงวอนมิสเซสที่เกิดขึ้นภายในชิ้นส่วนซึ่งช่วยระบุถึงสภาพการวิบัติ ลำดับการคราก กำลังดึงสูงสุดของจุดต่อ และหน่วยแรงเฉือนสูงสุดบริเวณรอยเชื่อม ผลเหล่านี้จะช่วยยืนยันถึงความปลอดภัยในการออกแบบ อีกทั้งยังเป็นข้อมูลสนับสนุนในการกำหนดแนวทางพัฒนาปรับปรุงชิ้นส่วนจุดต่อในโอกาสต่อไป
คำสำคัญ
ไม่พบข้อมูลที่เกี่ยวข้อง