การศึกษาความต้านทานต่อการสั่นสะเทือนจากแรงแผ่นดินไหวของอาคารเตี้ยตามแบบก่อสร้างมาตรฐาน

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสามารถความต้านทานต่อแรงแผ่นดินไหวของอาคารที่มีความสูงไม่เกิน 15 เมตร ซึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่เสี่ยงภัยแผ่นดินไหวของประเทศไทย 3 บริเวณ ตามกฎกระทรวง พ.ศ.2564 ตัวอย่างอาคารที่ใช้ในการศึกษามี 3 ลักษณะ ตามแบบมาตรฐานของหน่วยงานราชการต่างๆ ประกอบด้วย อาคารเรียน อาคารสำนักงาน และบ้านพักอาศัย อาคารเหล่านี้ถูกวิเคราะห์โครงสร้างในการต้านทานแรงแผ่นดินไหวด้วยวิธีสถิตเทียบเท่า และวิธีสเปกตรัมการตอบสนองเชิงเส้นซึ่งเป็นไปตามมาตรฐาน มยผ.1302-2561 ของกรมโยธาธิการและผังเมือง โปรแกรมสำเร็จรูปทางไฟไนต์เอลิเมนต์ Etabs V.17 ถูกใช้ในการวิเคราะห์โครงสร้างอาคาร  จากผลการศึกษาพบว่า อาคารตามแบบมาตรฐานที่มีโครงสร้างลักษณะสมมาตรและตั้งอยู่ในบริเวณที่ 1 และบริเวณที่ 2 จะปลอดภัยจากการเกิดแผ่นดินไหว ขณะที่อาคารที่ตั้งอยู่ในบริเวณที่ 3 ซึ่งเป็นบริเวณที่มีแรงแผ่นดินไหวระดับรุนแรงสูงถึงสูงมากในประเทศไทย อาจไม่ปลอดภัยจากแรงแผ่นดินไหว เนื่องจากจะเกิดโมเมนต์ดัดและแรงเฉือนในเสาที่สูงกว่าความสามารถในการรับโมเมนต์ดัดและแรงเฉือนของเสานั้น ดังนั้นอาคารเหล่านี้ควรมีการปรับปรุงรายละเอียดโครงสร้างเพื่อลดทอนแรงภายในที่เกิดขึ้นในเสา หรือโครงสร้างเสาควรมีการเสริมกำลังโดยการเพิ่มปริมาณเหล็กปลอกและเหล็กยืน