การศึกษาการรับแรงถอนและแรงเฉือนของจุดเชื่อมต่อระหว่างแผงสถาปัตยกรรมกับโครงสร้างพื้น

ในปัจจุบันการทาจุดเชื่อมต่อระหว่างแผงสถาปัตยกรรมหล่อสาเร็จกับโครงสร้างพื้นคอนกรีตเสริมเหล็กมีการเลือกใช้ทั้งอุปกรณ์พุก รางสาเร็จรูป และอุปกรณ์ที่ได้พัฒนาขึ้นเองจากวัสดุที่มีอยู่โดยที่ไม่เคยทาการทดสอบมาก่อน งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาการรับแรงของจุดเชื่อมต่อ 2 ลักษณะคือ (ก) การรับแรงถอน และ (ข) การรับแรงเฉือนแบบผลักออกหรือผลักเข้าอาคาร ตัวอย่างที่ใช้เป็นพื้นคอนกรีตขนาดหน้าตัด 40x60 cm และหนา 17 cm โดยมีการเสริมเหล็กกันแตกในพื้น (ยกเว้นการเชื่อมต่อในรูปแบบที่ 3 ที่ไม่มีการเสริมเหล็กกันแตก) และทาการติดตั้งอุปกรณ์เชื่อมต่อ 5 รูปแบบ ได้แก่ (1) พุกรางรุ่น HAC-40 91/350F (2) และ (3) พุกรางรุ่น HAC-40 91/300F (4) แผ่นเหล็กพร้อมเหล็กหนวดกุ้งทามุม 45 องศา และ (5) แผ่นเหล็กพร้อมเหล็กหนวดกุ้งทามุม 90 องศา ชุดทดสอบการรับแรงถอนและแรงเฉือนของจุดเชื่อมต่อได้ถูกพัฒนาขึ้นเองในงานวิจัยนี้เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างแรงถอนหรือแรงเฉือนกับการเคลื่อนตัวของอุปกรณ์เชื่อมต่อ ผลการศึกษาพบว่า อุปกรณ์เชื่อมต่อที่ใช้พุกราง รุ่น HAC-40 91/350F สามารถรับแรงถอนได้ดีกว่าอุปกรณ์เชื่อมต่ออื่น โดยการวิบัติจะเกิดจากสมอยึดได้ถูกถอนออก ขณะที่อุปกรณ์เชื่อมต่อที่ใช้แผ่นเหล็กพร้อมเหล็กหนวดกุ้งทามุม 45 องศา สามารถรับแรงเฉือนแบบผลักออก หรือผลักเข้าอาคารได้ดีกว่าอุปกรณ์เชื่อมต่อแบบอื่น ซึ่งคาดว่าเกิดจากเหล็กหนวดกุ้งที่เอียงตัวช่วยทาให้สามารถรับแรงเฉือนได้ดีขึ้น นอกจากนี้สังเกตเห็นว่าอุปกรณ์เชื่อมต่อแบบพุกรางจะเกิดการวิบัติแบบแรงเฉือนโดยที่สลักเกลียวจะขาดออกจากกัน