นวัตกรรมด้านสุขภาพจิตเพื่อป้องกันความรุนแรงในสังคมไทย

ปัญหาความรุนแรงในสังคมไทย นับวันจะทวีความรุนแรงขึ้นตามลำดับ จากการจัดอันดับประเทศที่มีความสงบสุขของโลก ด้วยดัชนีสันติภาพโลก (Global Peace Index) ในปี 2565 พบว่า ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีความรุนแรง ในลำดับที่ 47จาก จำนวน 163 ประเทศ โดยหนึ่งในความรุนแรงที่พบว่ามีจำนวนเพิ่มขึ้นคือ ความรุนแรงโดยเด็กและเยาวชน ซึ่งกรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน รายงาน จำนวน เด็กและเยาวชนที่ถูกดำเนินคดี ความผิดเกี่ยวกับชีวิตและร่างกายเพิ่มขึ้น 14.76 % ใน ระหว่างปี 2564 -2565 ซึ่งสะท้อนได้เป็นอย่างดีว่า เด็กและเยาวชนใช้ความรุนแรงมาก ยิ่งขึ้น โดยหนึ่งในผลงานวิจัยระยะยาว สถานการณ์เยาวชนกับความรุนแรงในสังคมไทย พบว่า ต้นทุนชีวิตของเด็กและเยาวชน (ซึ่งเด็กเป็นผู้ประเมินเอง) อายุ 12-18 ปี มีแนวโน้มลดลง ตั้งแต่ก่อนเริ่มมีการแพร่ระบาดโควิด-19

และเมื่อมีการแพร่ระบาดอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดภาวะเศรษฐกิจไม่ดี พ่อแม่ส่วน ใหญ่จะไม่มีเวลาเลี้ยงลูก ส่งผลทำให้เด็กและเยาวชนมีต้นทุนชีวิตต่ำ ซึ่งมีหลักฐาน ยืนยันว่า หากเด็กมีต้นทุนชีวิตต่ำจะเสี่ยงต่อการใช้ความรุนแรงมากกว่าเด็กทั่วไป 3 - 10 เท่า (ไม่ว่าผู้ปกครองจะมีฐานะยากจนหรือร่ำรวย) ดังนั้นแนวทางการแก้ปัญหาคือ การรักษาต้นทุนภายในและต้นทุนภายนอกของตัวเด็กเอง อันประกอบด้วย 5 พลัง ได้แก่ พลังตัวตน พลังครอบครัว พลังสร้างปัญญา พลังเพื่อนและกิจกรรม และพลังชุมชน  สมมุติฐานที่ว่า หากเด็กเรียนเก่งแล้วจะเป็นคนที่มีภูมิคุ้มกันที่ดี เป็นการเข้าใจผิด เนื่องจาก ผลการศึกษาความสามารถด้านการคิดวิเคราะห์และการมีจิต สาธารณะเพื่อพัฒนาศักยภาพการเป็นคนดีคนเก่งของนักเรียนไทย พบว่า เด็กที่ เรียนเก่งที่สุด มีแนวโน้มมีจิตสาธารณะน้อยที่สุด