การเพิ่มประสิทธิภาพตัวประมาณแบบเลขชี้กำลัง สำหรับการประมาณค่าเฉลี่ยประชากร ภายใต้ปัญหาการไม่ตอบสนองในการสำรวจตัวอย่าง โดยใช้สารสนเทศจากตัวแปรช่วย

ในการวิจัยเชิงสำรวจ นักวิจัยส่วนใหญ่มักประสบกับปัญหาการไม่ตอบสนองข้อมูล หรือปัญหาที่ข้อมูลเกิดการสูญหาย ซึ่งปัญหาดังกล่าวล้วนมีส่วนสำคัญที่จะลดความแม่นยำและลดประสิทธิภาพในการสร้างตัวประมาณ สำหรับประมาณค่าพารามิเตอร์ที่สนใจศึกษา และเพื่อแก้ไขปัญหาเหล่านี้ นักวิจัยจึงนิยมใช้สารสนเทศจากตัวแปรช่วย มาใช้ในการเพิ่มความแม่นยำและเพิ่มประสิทธิภาพของตัวประมาณที่สร้างขึ้น ดังนั้นงานวิจัยนี้จึงมุ่งเน้นในการเพิ่มประสิทธิภาพของตัวประมาณ สำหรับประมาณค่าเฉลี่ยประชากร ภายใต้ปัญหาการไม่ตอบสนอง โดยการใช้สารสนเทศจากตัวแปรช่วยมาช่วยในการสร้างตัวประมาณแบบเลขชี้กำลังที่มีความแม่นยำและมีประสิทธิภาพดีกว่าตัวประมาณอื่น ๆ ที่ทำการศึกษาทั้งหมด โดยผู้วิจัยจะศึกษาคุณสมบัติที่สำคัญบางประการของตัวประมาณที่สร้างขึ้นมาใหม่ เช่น ความคลาดเคลื่อนกำลังสองเฉลี่ย และความคลาดเคลื่อนกำลังสองเฉลี่ยที่ต่ำที่สุด และจะทำการเปรียบเทียบประสิทธิภาพของตัวประมาณที่เกี่ยวข้องทั้งหมดในเชิงทฤษฎี การประยุกต์ใช้กับข้อมูลจริง และการจำลองข้อมูล ผลการวิจัยพบว่าตัวประมาณที่สร้างขึ้นใหม่นี้มีความแม่นยำและมีประสิทธิภาพดีกว่าตัวประมาณอื่น ๆ ที่ทำการศึกษา ภายใต้สถานการณ์เดียวกัน