การศึกษาความเป็นไปได้ของระบบท าความเย็นแบบรวมศูนย์ เพื่อมุ่งสู่ความเป็นกลางทางคาร์บอนในสถานศึกษา: กรณีศึกษาของ มจธ.

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาและวิเคราะห์ระบบทำความเย็นแบบรวมศูนย์ (District Cooling System: DCS) ซึ่งเป็นระบบที่ มีประสิทธิภาพสูงและเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เพื ่อทดแทนระบบปรับอากาศแบบแยกส่วน (Split type) โดยมีเป้าหมายสนับสนุน การดำเนินงานของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี (มจธ.) ในการมุ ่งสู ่ความเป็นกลางทางคาร์บอน (Carbon neutrality) ภายในปี ค.ศ. 2040 งานวิจัยนี้มุ ่งเน้นการออกแบบและประเมินศักยภาพของระบบ DCS ภายใต้ทางเลือกที ่แตกต่าง กัน ได้แก่ ความเหมาะสมของขนาดของเครื ่องทำความเย็น (Chiller) การประยุกต์ใช้ระบบกักเก็บพลังงาน (Thermal energy storage: TES) และการติดตั ้งระบบผลิตไฟฟ้าจากแสงอาทิตย์ร่วมในระบบ DCS เพื ่อเปรียบเทียบความคุ ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์ ประสิทธิภาพด้านพลังงาน และผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม โดยใช้พื้นที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการออกแบบ วิทยาเขตบางขุน เทียน มจธ. เป็นพื ้นที ่ศึกษาในงานวิจัยนี ้ ทำการเก็บข้อมูลทางสถิติเพื ่อนำมาคำนวณภาระการทำความเย็น (Cooling load) ผล การศึกษาพบว่าการใช้ระบบทำความเย็นแบบรวมศูนย์ในทุกทางเลือก สามารถเพิ ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงาน ลดการใช้ไฟฟ้า และลดการปลดปล่อยคาร์บอน เมื่อเทียบกับระบบปรับอากาศแบบแยกส่วน เมื่อพิจารณาความคุ้มค่าด้านพลังงานและสิ่งแวดล้อม ทางเลือกที่มีการใช้ไฟฟ้าจากแสงอาทิตย์สามารถลดการใช้พลังงานไฟฟ้ามากถึงร้อยละ 66 เมื่อเทียบกับระบบปัจจุบัน และลดการ ปล่อย CO2 ได้ถึง 1,268.85 ton CO2 แต่ในด้านความคุ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์ พบว่าในทุกทางเลือกมีค่า IRR ที่ติดลบ จึงไม่มีความ คุ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์ในทุกทางเลือก อย่างไรก็ตาม ระบบ DCS มีต้นทุนสูง จึงทำให้ระยะเวลาคืนทุนยาวนานขึ้น ทั้งนี้การศึกษา เพิ ่มเติมเรื ่องระยะห่างระหว่างอาคารที ่ส่งผลต่อการสูญเสียพลังงานภายในท่อและประสิทธิภาพของระบบจึงเป็นเรื ่องที ่ควร ดำเนินการต่อไป