การเปรียบเทียบตัวแบบการพยากรณ์มอดเจาะผลกาแฟอะราบิกา ด้วยการเรียนรู้ของเครื่อง

งานวิจัยนี ้มีวัตถุประสงค์เพื ่อเปรียบเทียบตัวแบบการพยากรณ์มอดเจาะผลกาแฟอะราบิกา ด้วยการเรียนรู ้ของเครื ่อง ซึ ่งคือ เทคนิคซัพพอร์ตเวกเตอร์รีเกรสชัน โครงข่ายประสาทเทียม และตัวแบบป่าสุ ่ม ใน จังหวัดเชียงใหม่และจังหวัดเชียงราย โดยมีพื ้นที ่ในการศึกษาคือ ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงป่าเมี ่ยง ตำบล ป่าเมี ่ยง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงตีนตก ตำบลห้วยแก้ว อำเภอแม่ออน จังหวัด เชียงใหม่ ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงห้วยโป่ง ตำบลแม่เจดีย์ใหม่ อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย และศูนย์พัฒนา โครงการหลวงห้วยน้ำขุ ่น ตำบลทาก้อ อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงรายเชียงราย โดยใช้ข้อมูลจำนวนมอดเจาะผล กาแฟ (ตัว/1,800ตารางเมตร) และข้อมูลสภาพภูมิอากาศรายเดือนของสถานีตรวจวัดอากาศในแต่ละพื ้นที ่ได้แก่ อุณหภูมิ (องศาเซลเซียส) อุณหภูมิสูงสุด (องศาเซลเซียส) อุณหภูมิต่ำสุด (องศาเซลเซียส) ความชื ้นสัมพัทธ์ (ร้อยละ) ความเร็วลม (เมตรต่อวินาที) และปริมาณน้ำฝน (มิลลิเมตรต่อวัน) ตั ้งแต่เดือนพฤษภาคม พ.ศ.2555 - เดือน กุมภาพันธ์ พ.ศ.2556 จำนวน 10 เดือน ในการสร้างตัวแบบ และเดือนมีนาคม พ.ศ.2556 - เดือนพฤษภาคม พ.ศ.2556 จำนวน 3 เดือน สำหรับเปรียบเทียบตัวแบบ ผลการวิเคราะห์พบว่าเทคนิคซัพพอร์ตเวกเตอร์รีเกรสชัน มี ประสิทธิภาพที ่สุดในการการพยากรณ์ของมอดเจาะผลกาแฟได้ โดยมีค่ารากที ่สองของความคลาดเคลื ่อนเฉลี่ย (RMSE) เท่ากับ 41.1784