การพัฒนาบทเรียนไมโครเลิร์นนิง เรื่อง การอ่านและเขียนแบบภาพฉายสำหรับนักเรียนสาขาวิชาช่างกลโรงงาน

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและหาประสิทธิภาพบทเรียนไมโครเลิร์นนิง เรื่องการอ่านและเขียนแบบภาพฉาย
2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียนด้วยบทเรียนไมโครเลิร์นนิงที่พัฒนาขึ้น 3) ศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อบทเรียนไมโครเลิร์นนิงที่พัฒนาขึ้น เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วยบทเรียนไมโครเลิร์นนิงเรื่องการอ่านและเขียนแบบภาพฉายแบบประเมินคุณภาพของบทเรียน แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามความพึงพอใจกลุ่มตัวอย่าง คือนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาช่างกลโรงงาน จำนวน 40 คน ได้จากการสุ่ม กลุ่มตัวอย่างแบบจัดกลุ่ม(Cluster Random Sampling) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าทีแบบกลุ่มตัวอย่างสัมพันธ์กัน (Paired-Sample t-test)ผลการวิจัยพบว่า คุณภาพของบทเรียนไมโครเลิร์นนิงเรื่องการอ่านและเขียนแบบภาพฉาย มีค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับดีมาก(𝑥̅= 4.58, S.D. = 0.36) ประสิทธิภาพของบทเรียนมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 84.05/83.50 เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้คือ 80/80 ผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t = 82.703, p < .05, Cohen’s d = 13.08)และความพึงพอใจของผู้เรียนมีค่าเฉลี่ยโดยรวมทุกด้าน อยู่ในระดับมากที่สุด (𝑥̅ = 4.58, S.D. = 0.52) สรุปได้ว่าบทเรียนไมโครเลิร์นนิงเรื่องการอ่านและเขียนแบบภาพฉาย สามารถนำไปใช้ได้ดี เนื้อหามีความสั้น กระชับ ตรงประเด็น ผู้เรียนสามารถเข้าศึกษา ทบทวนเนื้อหาได้ทุกที่ทุกเวลา