ความสัมพันธ์ระหว่างการเรียนรู้ด้วยใจผ่านเจตคติต่อการเรียน กับลักษณะความใฝ่รู้เพื่อพัฒนาตนเองของเยาวชนในมหาวิทยาลัย

บทความในวารสาร

ผู้เขียน/บรรณาธิการ

ไม่พบข้อมูลที่เกี่ยวข้อง

กลุ่มสาขาการวิจัยเชิงกลยุทธ์

รายละเอียดสำหรับงานพิมพ์

รายชื่อผู้แต่ง: Aksarapak Lucktong

ปีที่เผยแพร่ (ค.ศ.): 2020

Volume number: 8

Issue number: 1

หน้าแรก: 32

หน้าสุดท้าย: 45

จำนวนหน้า: 14

eISSN: 2773-9449

URL: https://so03.tci-thaijo.org/index.php/liberalartsjournal/article/view/244177

บทคัดย่อ

การพัฒนาเยาวชนให้มีศักยภาพและพร้อมต่อความต้องการของตลาดแรงงานเป็นภารกิจของสถาบันอุดมศึกษาทุกแห่ง และความเปลี่ยนแปลงของโลกต้องการบุคคลที่มีคุณลักษณะความเป็นผู้ใฝ่รู้เพื่อพัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลา การศึกษาครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเรียนรู้ด้วยใจผ่านเจตคติต่อการเรียนรู้ใน 4 มิติ ได้แก่ ด้านเนื้อหา ด้านอาจารย์ผู้สอน ด้านกิจกรรมการเรียนรู้ และสิ่งที่ได้รับจากการเรียน กับคุณลักษณะความเป็นผู้ใฝ่รู้เพื่อพัฒนาตนเอง กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี จำนวน 596 คน เกบ็ ข้อมลู โดยให้กล่มุตัวอย่างเป็นผู้ตอบแบบสอบถามด้วยตนเอง ผ่านแบบวัดเจตคติต่อการเรียนรู้และข้อคำถามที่ครอบคลุมคุณลักษณะความเป็นผู้ใฝ่รู้เพื่อพัฒนาตนเอง ผลการศึกษาจากการวิเคราะห์พหุตัวแปร พบว่าเจตคติต่อสิ่งที่ได้รับจากการเรียนมีความสัมพันธ์ทางบวกกับคุณลักษณะความเป็นผู้ใฝ่รู้เพื่อพัฒนาตนเองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ขณะที่เจตคติต่อกิจกรรมการเรียนรู้มีความสัมพันธ์ทางลบกับความเป็นผู้ใฝ่รู้เพื่อพัฒนาตนเองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลการศึกษาสนับสนุนการเรียนรู้ด้วยใจ โดยเฉพาะการเชื่อมโยงให้ผู้เรียนเห็นความสัมพันธ์ระหว่างการเรียนรู้กับคุณค่าหรือประโยชน์ที่ได้รับจากการเรียน เพื่อกระตุ้นวงจรการเรียนรู้ให้เป็นกระบวนการต่อเนื่องและเสริมสร้างเป็นนิสัยใฝ่เรียนรู้ต่อไป

คำสำคัญ

การเรียนรู้ด้วยใจ, ความเป็นผู้ใฝ่รู้เพื่อพัฒนาตนเอง, สิ่งที่ได้รับจากการเรียน