อนาคตของบรรจุภัณฑ์หลังโลกยุคโควิด-19

คาดการณ์ไปหลังจากนั้นภายใน 5 ปี บรรจุภัณฑ์ที่จะถูกนำมาใช้ทั้งหมดจะต้องผนวกกับความยั่งยืนเข้าไปเพิ่ม โดยบรรจุภัณฑ์ที่จะผลิตและใช้งานจะถูกกำหนดและนิยามใหม่โดยคำนึงถึงเรื่องสุขอนามัยบวกการความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อม เพราะทุกผลิตภัณฑ์ต้องมุ่งมั่นที่จะบรรลุความสามารถในการรีไซเคิลหรืออัพไซเคิลได้ด้วย อีกทั้งตอนนี้ได้เกิดกระแสใหม่เกี่ยวกับการใช้งานวัสดุบรรจุภัณฑ์ประเภทพลาสติก เพราะมีความวิตกกังวลเรื่องการใช้วัสดุพลาสติกย่อยสลายได้ทางชีวภาพ (biodegradable plastic)  ที่มีการนำมาใช้ผลิตเป็นบรรจุภัณฑ์ เพราะในกระบวนการย่อยสลายจะมีการสร้างก๊าซมีเทน ซึ่งเป็นต้นเหตุของสภาวะโลกร้อน  และกระบวนการย่อยสลายยังต้องมีสภาวะที่เหมาะสมกับการย่อยพลาสติกดังกล่าวจึงจะเกิดการเปลี่ยนรูปและย่อยสลายได้ และยังมีการพบอีกว่าเมื่อพลาสติกดังกล่าวมีการแตกสลายตัวแล้วมีการปล่อยไมโครพลาสติกรั่วไหลลงไปในทะเลอีกด้วย  ดังนั้นในอนาคตการนำวัสดุพลาสติกประเภทที่ย่อยสลายได้จึงควรเป็นพลาสติกประเภทสลายตัวได้ทางชีวภาพ (compostable bioplastics) ที่เมื่อสิ้นสุดการใช้งานแล้วจะสามารถย่อยสลายเป็นสารชีวมวล น้ำ และคาร์บอนไดออกไซด์ และไม่ทิ้งสิ่งที่เป็นพิษต่อโลกจึงจะเป็นหนทางที่ดีที่สุดในการนำมาผลิตเป็นบรรจุภัณฑ์ ส่วนถ้าเป็นวัสดุประเภทอื่นเช่น กระดาษ โลหะ แก้ว ก็ต้องมีการเลือกใช้วัสดุให้มีความยั่งยืน โดยภาพรวมของบรรจุภัณฑ์หลังจุด COVID-19 ต้องมีกำหนดรูปแบบอยู่บนพื้นฐานของความปลอดภัย ผนวกกับความสามารถในการบรรจุและปกป้องผลิตภัณฑ์ เช่น ช่วยถนอมอาหาร ยืดอายุการเก็บรักษา ลดขยะให้เหลือน้อยที่สุด ต้องอำนวยความสะดวกแก่ผู้บริโภคที่ต้องการความสะดวก  ช่วยลดเวลาในการใช้งาน แบ่งส่วนแยกใช้งานได้ พกพาได้ง่ายและมีขนาดเล็กลง สามารถปิดผนึกและเปิดใช้งานได้ง่าย การกำจัดเมื่อเลิกใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ และยังต้องคำนึงถึงความรับผิดชอบในอนาคต ซึ่งก็จะเข้าไปสู่กระบวนการเลือกใช้วัสดุที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมอย่างแท้จริงบวกกับการออกแบบใช้งานให้เกิดประโยชน์สูงสุด และต้องมีความปลอดภัยด้านสุขอนามัยอีกด้วย