การศึกษาสภาพปัญหา และความต้องการของการเรียนรู้โดยใช้หุ่นยนต์เป็นฐาน

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหา และความต้องการต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้หุ่นยนต์เป็นฐาน และ 2) เปรียบเทียบสภาพปัญหา และความต้องการระหว่างเพศหญิงและชายที่มีต่อการเรียนรู้โดยใช้หุ่นยนต์
เป็นฐาน โดยมีกลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาครุศาสตร์ วิชาเอกวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ภาควิชาครุศาสตร์ไฟฟ้า
คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมและเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี ปีการศึกษา 2556 – 2561 จำนวน 97 คน จากการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ สถิติเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่านักศึกษาเพศหญิงและเพศชายมีความคิดเห็นในภาพรวมเป็นไปในทิศทางเดียวกัน โดยประเด็น สภาพปัญหาอยู่ในระดับปานกลางและความคาดหวังอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็น
รายด้าน ด้านปัญหาพบว่า เพศหญิงมีความคิดเห็นว่าการเขียนโปรแกรมเป็นเรื่องยาก ไม่สามารถเข้าใจบทเรียนได้ด้วยตนเองจึงต้องหาความช่วยเหลือจากแหล่งเรียนรู้อื่น ๆ และมีความรู้พื้นฐานไม่เพียงพอที่จะเรียนรู้ด้วยวิธีการใช้หุ่นยนต์เป็นฐานอยู่ในระดับมาก และด้านความคาดหวังพบว่า เพศหญิงคาดหวังให้มีการส่งเสริมการเรียนรู้โดยมีอุปกรณ์กระจายสัญญาณอินเตอร์เน็ตที่เพียงพอต่อการใช้งานในการเรียนการสอน ในขณะที่เพศชายคาดหวังให้มีห้องเรียน
ที่สามารถทำกิจกรรมของวิชาในช่วงนอกเวลาเรียนได้ในระดับมากที่สุด