การกำจัดก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ที่ปนเปื้อนในก๊าซชีวภาพด้วยวัสดุชีวมวลเหลือทิ้ง

การพัฒนาและเพิ่มศักยภาพของพลังงานทางเลือก สู่เป้าหมายการใช้พลังงานทางเลือกร้อยละ 30 ของการใช้พลังงานทั้งหมดของประเทศไทย กรอปกับการส่งเสริมการนำวัสดุชีวมวลเหลือทิ้งมาใช้ประโยชน์ เพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่สิ่งแวดล้อม เป็นผลกระทบหลักที่นำมาสู่การวิจัยนี้ ซึ่งมุ่งเน้นการพัฒนาวัสดุดูดซับ (ถ่านไบโอชาร์) จากวัสดุชีวมวลเหลือทิ้ง เพื่อนำไปใช้เป็นตัวดูดซับก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ที่ปนเปื้อนในก๊าซชีวภาพ อันนำไปสู่การเพิ่มศักยภาพของก๊าซชีวภาพ และลดผลกระทบทางด้านสุขภาพของผู้ใช้ก๊าซชีวภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับครัวเรือนและในระดับชุมชน

งานวิจัยชิ้นนี้มีจุดประสงค์เพื่อพัฒนาตัวดูดซับก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ที่ปนเปื้อนในก๊าซชีวภาพ จากวัสดุชีวมวลเหลือทิ้งของภูมิภาคภาคใต้ด้วยกระบวนการไพโรไลซิสแบบช้า และศึกษาคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีของถ่านไบโอชาร์ (ปริมาณความชื้น ปริมาณสารระเหย ปริมาณเถ้าคาร์บอนคงตัว ความเป็นรูพรุน ค่า pH หมู่ฟังก์ชั่นเคมี สัณฐานวิทยา) จากนั้นเพื่อศึกษาศักยภาพของตัวดูดซับจากวัสดุชีวมวลเหลือทิ้งของภูมิภาคภาคใต้ในการกำจัดก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ที่ปนเปื้อนในก๊าซชีวภาพ โดยศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อกระบวนการดูดซับ 3 ปัจจัย ได้แก่ ปริมาณตัวดูดซับ ขนาดตัวดูดซับ และความเข้มข้นของก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์

ในแต่ละการทดลอง ทำการวิเคราะห์องค์ประกอบของก๊าซชีวภาพก่อนและหลังกระบวนการดูดซับ รวมถึงวิเคราะห์สัณฐานวิทยาของตัวดูดซับหลังกระบวนการดูดซับ เพื่อยืนยันประสิทธิภาพการดูดซับของถ่านไบโอชาร์ โดยจะมีการทำ Simulation ด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์ Aspen plus ควบคู่ไปกับการทดลองในห้องปฎิบัติการ แล้วนำผลการทดลองจริงมาเปรียบเทียบกับผล Simulation เพื่อเป็นแนวทางในการพัฒนาเทคโนโลยีต้นแบบระบบดูดซับก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ในก๊าซชีวภาพต่อไป