การศึกษาระดับแรงจูงใจ การมีส่วนร่วม และการควบคุมตนเองของนักศึกษาช่างกลโรงงาน สถาบันการอาชีวศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 4

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับแรงจูงใจ การมีส่วนร่วม และการควบคุมตนเองของ นักศึกษาช่างกลโรงงาน และ (2) เปรียบเทียบระดับแรงจูงใจ การมีส่วนร่วม การควบคุมตนเองต่อผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนของผู้เรียน กลุ่มตัวอย่างคือ นักศึกษาระดับ ปวช. และ ปวส. สาขาช่างกลโรงงาน สถาบันการ อาชีวศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 4 จำนวน 449 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้เป็น แบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.96 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ สถิติเชิงพรรณนา การทดสอบ Kruskal-Wallis H test และการถดถอยโลจิสติกแบบเรียงลำดับ ผลการวิจัย พบว่า (1) นักศึกษามีระดับแรงจูงใจและการมีส่วนร่วมอยู่ในระดับปานกลาง (𝑥̅= 2.0200, 1.9354) ส่วนการควบคุมตนเองอยู่ในระดับปานกลางค่อนข้างสูง (𝑥̅= 2.1470) (2) แรงจูงใจและการมีส่วนร่วมมี ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน โดยเฉพาะในด้านอิทธิพลของเพื่อนและการเข้าร่วม กิจกรรมทางวิชาการ และที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนอย่างมีนัยสำคัญ ได้แก่ การเข้าร่วมกิจกรรม การ เชื่อมโยงทฤษฎีกับการปฏิบัติ การแสวงหาคำปรึกษา และการตระหนักรู้ในตนเอง